Jubileuszowy koncert „Mystkowian”. Podróż przez dziedzictwo Sądecczyzny

Podczas uroczystości starosta nowosądecki, Tadeusz Zaremba, wyróżnił zasłużonych członków „Mystkowian” prestiżowymi odznaczeniami – Złotymi i Srebrnymi Jabłkami Sądeckimi. W imieniu starosty nagrody wręczył Michał Nowak, członek Zarządu Powiatu. Trzy Złote Jabłka powędrowały do Jacka Głowackiego, Kamila Wiatera i Patryka Rutkowskiego, zaś Srebrnymi odznaczeniami uhonorowano kolejnych 12 osób, w tym Leonardę Słabego, Agnieszkę Janus i Michała Jasińskiego.

Zespół „Mystkowianie”, który swoje początki miał w 1984 roku jako grupa dziecięca, od dziesięciu lat działa jako samodzielna formacja. Od 2014 roku funkcjonuje pod opieką Gminnego Ośrodka Kultury w Kamionce Wielkiej i Stowarzyszenia Mystkowianie. Obecnie grupę tworzy 98 osób w wieku od 14 do 89 lat, co czyni ją wyjątkową pod względem międzypokoleniowej współpracy.

Ich repertuar opiera się na unikatowych utworach tanecznych i muzycznych Lachów Sądeckich, z pogranicza lachowsko-pogórzańskiego, które odkrywane są podczas badań terenowych lub czerpane z przekazów najstarszych mieszkańców wsi Mystków. Zespół zdobył uznanie, występując na scenach aż czterech kontynentów i prezentując swoje bogate dziedzictwo międzynarodowej publiczności.

Podczas jubileuszowego koncertu członek Zarządu Województwa Małopolskiego, Iwona Gibas, wręczyła zespołowi Krzyże Małopolski, w tym Złoty Krzyż dla założyciela „Mystkowian”, Benedykta Poręby. Samorząd Województwa Małopolskiego przyznał także „Mystkowianom” Srebrny Medal Polonia Minor jako wyraz wdzięczności za promocję regionalnej kultury oraz kultywowanie dziedzictwa Małopolski.

„Mystkowianie” to coś więcej niż zespół – to żywe muzeum, które odtwarza tradycyjne tańce, pieśni i obrzędy Sądecczyzny. W czasie jubileuszowego koncertu zaprezentowali widowiskowe tańce Krakowiaków Zachodnich, miejskie tańce mieszczan sądeckich, pogórzańskie tańce i występy Rusnaków Sądeckich. Publiczność mogła też obejrzeć „Sądecką Potańcówkę” stylizowaną na bale sylwestrowe z okresu międzywojennego, co przeniosło widzów w magiczną atmosferę dawnej epoki. Stroje, w których występują artyści, to wiernie zrekonstruowane ubory lachowskie, bazujące na badaniach etnograficznych i archiwalnych zdjęciach, co nadaje ich występom autentyczności i historycznej głębi.